Ik zag tot mijn verassing dat het de dames van de tentoonstelling uit Hurwenen ( een aantal weken geleden) waren.
In december kwamen ze voor het eerst naar mijn winkel, gierend en brullend van het lachen kwamen ze toen binnen. Ze waren namelijk onderweg terug van een bezoekje aan Petra Prins en bedachten zich dat er op de route langs de A2 ook nog een winkeltje moest zijn, maar natuurlijk geen adres mee genomen.
Dus één van de dames naar manlief gebeld die thuis was, of hij het kon opzoeken op de PC. Dit verliep niet allemaal zo simpel als ik het nu schrijf, vandaar dat ze uiteindelijk de slappe lach kregen. Deze duurde voort zeker tot ze naar huis gingen.
Maar goed buiten dat het toen bijzonder gezellig was met de dames, hadden ze ook de nodige stoffen ingeslagen. Één van de dames wilde een blauwe quilt maken met een ietsie pietsie rood.
Dus snuffelen tussen de stoffen en wikken en wegen. Maar uiteindelijk was de keus gemaakt.
En nu vanmiddag kwamen de dames weer gezellig wat stofjes uitzoeken en liet Cobie mij de quilt zien die ze gemaakt had van de toen aangekochte stoffen. En wauw wat een geweldig mooie quilt is het geworden.
Kijk hier het resultaat van het harde werken.
En dat ze hard gewerkt heeft blijkt wel want ze was in december hieraan begonnen.
En dat helemaal met de hand, alleen de bies heeft ze er aangezet met de machine, maar ook wel weer met hand tegen gezoomd.
En het is nou ook geen kleintje te noemen, een lit jumeaux maat.
Cobie mijn complimenten, een geweldige quilt.
Dank je wel voor het showen.
GROETJES WILLEKE